نقش سکولاریته (دنیوی شدن) در افول هنرهای سنتی در ایران

یکی از مباحث مطرح در جامعه شناسی، سکولاریته(دنیوی شدن) و تاثیر آن بر جوامع است. جامعه شناسان نظریات مختلف و گاه متضادی در این مقوله مطرح می کنند و هر کدام به زاوایایی از آن می پردازند. جوامعی که دین در طول تاریخ شکل گیری آن جوامع نقش تعیین کننده داشته و دارد، چنانچه پدیده دنیوی شدن، که اساسا پدیدهای غربی و وارداتی است و دین را در جوامع به حاشیه می راند، در این جوامع رسوخ کند تاثیری شدید بر زندگی و فرهنگ این جوامع می گذارد. با ظهور پدیده جهانی شدن (Globalization) که باعث شده بسیاری از مظاهر فرهنگی جوامع مختلف در حالت خوش بینانه در همدیگر ادغام و در حالت بدبینانه تضعیف یا معدوم شوند؛ جوابگویی به مسیله سکولاریته (دنیوی شدن) را پیش از پیش لازم و حیاتی کرده است. در این میان فرهنگ به صورت عام و هنرهای سنتی به عنوان زیرشاخه ای از فرهنگ جامعه از دیگر پدیده هایی است که در معرض دنیوی شدن قرار دارد. هنرهای سنتی شکل گرفته در جوامع، چکیده اندیشه ها و باورهای آن جوامع به حساب می آیند و جنانچه توسط فرهنگ مهاجم تحلیل روند تمام هویت آن جامعه رو به اضمحلال خواهد رفت. در این تحقیق سعی شده تا پدیده دنیوی شدن و تاثیر آن بر هنرهای سنتی ایران در حد توان و بضاعت این مقاله بررسی شود. در این مقاله شیوه گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای- تحلیل محتوا، روش تحقیق کیفی و در تحلیل اطلاعات نیز از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

دنیوی شدن ، جهانی شدن ، فرهنگ ، هویت ، هنرهای سنتی