مقایسه میزان افسردگی سالمندانی که به پارک یا به مسجد می روند، به عنوان تفاوت در سبک زندگی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 358

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GHADIRCONF01_028

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396

چکیده مقاله:

مقدمه: جمعیت جهان درحال پیر شدن است. افسردگی که به عنوان یک اختلال خلقی طبقه بندی شده است می تواند در هر دوره ای از زندگی رخ دهد. افسردگی یکی از اختلالات کارکردی رایج و قابل درمان در دوره پیری است. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع علی – مقایسه ای است و برای انجام آن 100 نمونه در دو گروه 50 نفره (گروهی که اوقات فراغت خود را بیشتر به مسجد می روند و گروهی که اوقات فراغت خود را بیشتر به پارک می روند) با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. سن ازمودنی ها از 60 تا 85 سال بود و همه مرد بودند. جامعه پژوهش شهر یزد ابزار پژوهش مقیاس افسردگی سالمندان (GDS) بود که هر دو گروه به آن پاسخ دادند. به منظور تحلیل آماری داده های پژوهش از آزمون t مستقل استفاده شد. یافته ها: نشان داد میزان افسردگی سالمندانی که اوقات فراغت خود را به مسجد می روند به طور معنی داری کمتر از گروهی است که اوقات فراغت خود را به پارک می روند. همچنین داده های توصیفی بیان کرد 85 % سالمندان باهمسر 10 % تنها و 7% با فرزندان خود زندگی می کردند. نتیجه گیری: نتیجه گیری می شود سبک زندگی سالمندانی که به مسجد می روند در کاهش افسردگی و ارتقای بهداشت روانی آنها موثر است. بنابراین پیشنهاد می شود جامعه و خانواده ها از پتانسیل مسجد رفتن برای کمک به سبک زندگی سالمتر سالمندان و ارتقای بهداشت روانی آنها استفاده کنند.

نویسندگان

رویا رسولی

استادیار گروه مشاوره دانشگاه الزهرا، دانشگاه الزھرا، دانشکده روانشناسی، گروه مشاوره