مقایسه هزینه یابی بر مبنای فعالیت زمان گرا و هزینه یابی سنتی در شرکت های داروسازی

بحران مالی کنونی به سیستم های بهداشتی برای کاهش هزینه ها فشار وارد می سازد و این درحالی است که به دنبال بهبود استاندارهای خدماتی هستیم. در این زمینه بهینه سازی سیستم مدیریت شرکت های داروسازی و مراکز بهداشتی به یک ضرورت تبدیل شده است. با این حال تحقیقات کمی در این زمینه برای حدمات دارویی و مراقبت های بهداشتی انجامشده است. روش پژوهش : روش هزینه یابی برمبنای فعالیت زمانگرا برای محاسبه بهای تمام شده محصولات، به طریق موردکاوی و برای شرکت داروپخش در سال 1395 انجام شد. به منظور گردآوری داده ها به بررسی اسناد و مدارکحسابداری پرداخته شد و برای تعیین مبنای منطقی تسهیم هزینه ها از مصاحبه و مشاهده مستقیم استفاده شد. یافته های پژوهش نشان دهنده تفاوت بین بهای تمام شده محصولات و داروها بر اساس نرخ تعرفه دولتی و بهای تمام شده آن برمبنای روش هزینه یابی برمبنای فعالیت زمانگرا است و استفاده از روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت کارایی بهترینسبت به روش سنتی را نشان می دهد. براساس نتایج حاصل، شرکت های داروسازی سراسر کشور می توانند از روش هزینه یابی برمبنای فعالیت زمانگرا استفاده کنند و استفاده از این روش موجب دستیابی به هزینه های واقعی و صحیح میشود و از زیان های حاصل از هزینه یابی اشتباه جلوگیری می کند و استفاده از آن باعث کاهش هزینه ها و کارایی بیشتر می شود.

کلیدواژه ها:

هزینه یابی ، هزینه یابی برمبنای فعالیت زمانگرا ، نرخ هزینه ظرفیت ، کارایی