روش برآورد راندمان سامانه‌های تغذیه مصنوعی در آبراهه‌های فصلی و بهینه‌سازی ابعاد اصلی سامانه مطالعه موردی: طرح امام‌زاده عبدا... سمنان

تغذیه مصنوعی آبهای زیرزمینی از جمله راههای ذخیره سازی آب در مخازن زیرزمینی است و سبب توسعه و بهره برداری بهینه از منابع آب می شود. با توجه به برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی و با در نظر گرفتن نوع بارندگی و رژیم سیلابی آبراهه‌های فصلی، اجرای طرح‌های تغذیه مصنوعی در رودخانه‌های فصلی ضروری به نظر می‌رسد. با وجود تحقیقات قابل توجه در زمینه تغذیه مصنوعی، هنوز روشی برای برآورد راندمان این طرح‌ها ارائه نشده است. هدف این پژوهش تعیین راندمان تغذیه سامانه‌های تغذیه مصنوعی با استفاده از جریان سیلابی رودخانه‌های فصلی است. در روش پیشنهادی ابتدا هیدروگراف‌های سیلاب در دوره بازگشت‌های مختلف بین اجزاء مختلف ورودی سامانه تقسیم ‌می‌گردد. بدین ترتیب که با مدل‌سازی، هیدروگراف عبوری از سرریز اوجی، دریچه تخلیه رسوب و ورودی به حوضچه‌های تغذیه، شبیه‌سازی شده و در نتیجه راندمان آبگیری حوضچه‌ها در دوره بازگشت‌های مختلف تعیین می‌گردند. سپس با توجه به ابعاد حوضچه‌های تغذیه و آب نفوذ‌یافته از حوضچه‌ها در طول سیلاب، میزان حجم آب قابل تغذیه در حوضچه‌ها تعیین می‌شود‌. در محاسبه نفوذ از بستر رودخانه از ترکیب مدل‌سازی هیدرولیکی توسط Hec-Ras و روش اچه‌وری استفاده شده است. در نهایت پس از تعیین راندمان تغذیه سامانه در سیلاب‌های با دوره بازگشت مختلف، راندمان تغذیه کلی سامانه تغذیه مصنوعی با استفاده از فرمول امید‌ریاضی تعیین شده است. روش پیشنهادی در سامانه تغدیه مصنوعی رودخانه امام زاده‌ عبدا.. سمنان به کار گرفته شده است. این سامانه از 5 حوضچه تغذیه و یک سد انحرافی تشکیل شده است. نتایج حاصله حاکی از آن است که روش ارائه‌ شده کارایی مناسبی در تعیین راندمان تغذیه سامانه‌های تغذیه مصنوعی دارد و ضریب متوسط آبگیری و تغذیه طرح مطالعه موردی به ترتیب معادل 72/0 و 813/0 می‌باشد.