اصول، وضعیت و چالش های کاربردپذیری تکنولوژی های موجود و نوین سلیس زدایی بوکسیت

فرآیند بایر فرایند اصلی فرآوری بوکسیت برای تولید آلومینا است. فرآوری بوکسیت های محتوی بیش از 8% سیلیس فعال توسط فرایند بایر بواسطه اتلاف هیدروکسید سدیم و آلومینا در طی این فرایند اقتصادی نیست . در این مقاله پس از معرفی فرایند بایر، اتلاف هیدروکسید سدیم در این فرایند بواسطه حضور سیلیس در بوکسیت بحث شده است. حل این مشکل با توجه به افزایش تقاضای جهانی برای آلومینا، کاهش ذخایر بوکسیت سیلیس پایین و وجود ذخایر بوکسیت سیلیس بالا در ایران و سایر کشورها در سال های اخیر مورد توجه خاص قرار گرفته است. فرصت های غلبه بر این مشکل در سه استراتژی کلی حذف کانی های سیلیسی بوکسیت قبل از فرآیند بایر، اصلاح این فرایند برای کاهش اتلاف هیدروکسید سدیم و بازیابی هیدروکسید سدیم از پسماندهای فرآیند بایر قرار می گیرد.استراتژی اول نسبت به دو استراتژی دیگر برتری دارد زیرا بخشی از سیلیس فعال قبل از فرآیند بایر از بوکسیت حذف می شود که منجر به کاهش حجم عملیاتی و بهبود قابل توجه شرایط عملیاتی فرآیند می گردد. چندین روش برای سیلیس زدایی بوکسیت وجود دارد که شامل روش های سرند کردن/ شستشو، جدایش با هیدروکسیکلون، فلوتاسیون، عمل آوری مکان و شیمیایی بوکسیت با آهک و تشویه لیچ می شود. در این مقاله اصول، وضعیت و چالش های کاربردپذیری این روش ها بحث شده است.

کلیدواژه ها:

بوکسیت ، فرایند بایر ، اصول و وضعیت تکنیک های سیلیس زدایی ، چالش های کاربردپذیری