فرآوری به روش فلوکولاسیون و مقایسه مطالعات فلوکولاسیون انتخابی هماتیت

در اکثر فرآیندهای استخراج و فرآوری، بخشی از مواد معدنی که حاوی درصد بالایی از ماده با ارزش می باشد، به نرمه تبدیل می شود.نرمه ها ذرات ریز کلوئیدی هستند که امکان فرآوری آن ها با روش های مرسوم وجود ندارد. نرمه در فرآیندهای مختلف ابعاد متفاوتی راشامل می شود. فلوکولاسیون یکی از روش های عمل آوری ذرات ریز کلوئیدی به منظور تولید واحدهای بزرگ تر (فلوکه) می باشد. فلوکه هاسریع تر ته نشین می شوند و مشکل فیلتراسیون ندارند. در فلوکولاسیون انتخابی، فلوکولنت در شرایط خاص، ذره مورد نظر را فلوکه می کند.معمولاً عوامل فیزیکی (مانند وضعیت تفرق ذرات، اندازه اولیه ی ذره، نیروی برشی، نوع همزدن، زمان همزدن، سرعت اضافه کردن پلیمر وچگالی پالپ) و شیمیایی (مانند نوع پلیمر، بار سطحی، ساختار پلیمر، عوامل محیط پالپ و ناخالصی های موجود در محیط سنت یک فرایندفلوکولاسیون) بر فلوکولاسیون تأثیر می گذارد. در بعضی موارد، فلوکه های تشکیل شده از یک کانی خاص (به صورت انتخابی)، در مرحله بعد توسط فلوتاسیون جدا می شوند که این فرایند اصطلاحاً فلوتاسیون-آگلومره نامیده می شود. راکتور تولید فلوکه (FGR)، فلوتاسیون فلوکه (FF) و فلوکولاسیون- فلوتاسیون ستونی (FCF) ازجمله دستگاه های تولید فلوکه می باشند. در این تحقیق، به بررسی روش فلوکولاسیون برای فرآوری نرمه ها پرداخته شده است و مواد، روش ها و موارد کاربرد آن ها مطالعه شده است. در نهایت مطالعاتی در مورد فلوکولاسیونانتخابی هماتیت را مورد ارزیابی و مقایسه داده و نتیجه گیری می نماییم.

کلیدواژه ها:

نرمه ، فلوکولاسیون ، هماتیت ، FGR