مزایا و معایب حل و فصل اختلاف از طریق مراجع غیر قضایی

در عرف و عادت عمومی چنین معمول شده است که اختلافات پدید آمده بین افراد باید از طریق شکایت در دادگستری حل و فصل شود .به عبارت ساده تر هرگاه بین دو نفر در مسیله ای اختلاف ایجاد می شود نخستین راهی که برای حل اختلاف انتخاب می کنند مراجعه به دادگاه است . این روش یکی از راه های منطقی و قانونی برابر قوانین ایران است اما به دلیل ازدیاد پرونده ها و اختلافات و همچنین تراکم کار در دادگاه ها این روش برای رسیدگی به اختلافات زما بر می باشد و روال کار به کندی پیش خواهد رفت و همچنین علاوه بر معایب ذکر شده دارای هزینه هایی نیز می باشد . اگر جامعه به این طریق پیش برود که تا بروز اختلاف و مشکل به دادگاه مراجعه شود روز به روز مراجعه به دادگاه هابرای رسیدگی به اختلافات زیاد می شود و تعداد کثیری از پرونده ها به دادگاه ارجاع داده می شود که مدت زمان طولانی برای رسیدگی به آن ها نیاز است . روش های دیگری علاوه بر دادگاه ها وجود دارند که این روش ها هم سریع تر و هم اختلافات ، در خارج از دادگاه های دولتی و به صورت دوستانه ، خصوصی و محرمانه حل و فصل می گردند.داوری ، سازش ، میانجیگری و.... چند نمونه از این روش ها می باشند . هدف از این پژوهش بررسی مزایا و معایب استفاده از روشهای جایگزین حل اختلاف بجای مراجعه طرفین به دادگاه ها می باشد تا از ارجاع پرونده ها به دادگاه ها کاسته شود و طرفین برای حل اختلاف بینشان به روش های جایگزین حل اختلاف روی بیاورند . روش تحقیق از نظرهدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی تحلیلی و قیاسی است .