شرط ضمن عقد به سود شخص ثالث

شرط ضمن عقد به سود شخص ثالث که یکی از مباحث فنی و جزیی باب تعهدات می باشد، به این معناست که متعهد، به موجب شرط ضمن عقد یا طی عقد مستقل، در برابر طرف قرارداد خود، تعهد می نماید که شخص ثالثی، عملی را اعم از مادی یا حقوقی، تحت شرایط ویژه و مورد قبول انجام دهد. گاهی سود شخص ثالث به صورت شرط ضمن عقد درج می شود و به این ترتیب سود شخص ثالث، مورد عقد نیست، بلکه مورد شرط ضمن عقد و تابع عقد محسوب می شود.در این پژوهش تلاش شده است شرط ضمن عقد به سود شخص ثالث را از دیدگاه فقهی و حقوقی با استناد به کتب معتبر فقهی و حقوقی مورد بررسی و تبیین قرار گیرد. در این پژوهش مباحثی از قبیل: لزوم قبول عقد و شرط به وسیله ثالث، مطالبه مورد عقد و مورد شرط، فسخ عقد به اراده انشاء کنندگان آن، روابط اطراف تعهد به سود ثالث، تعهد به زیان شخص ثالث، مورد و بنای تسری آثار عقد به سود شخص ثالث، تاثیر اراده شخص ثالث در تحقق تعهد به سود ثالث، انحصاری بودن مورد ماده 768 ق.م، انواع شرط به سود ثالث مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش تلاش شده است که به این پرسش اساسی آیا قراردادی که به سود شخص ثالث تشکیل شده یا قراردادی که شرطی ضمن آن به سود ثالث درج شده است، می تواند به اراده طرفین قرارداد منفسخ شود یا خیر پاسخ داده شود.

کلیدواژه ها:

شرط ضمن عقد ، سود شخص ثالث ، مطالبه ، تحقق تعهد