انعکاس اصل صلاحیت در حقوق کیفری ایران وفرانسه

وقتی صحبت از صلاحیت اعمال قوانین کیفری یک کشور در خارج ازقلمرو آن کشورمی شود ، با دومبحث جداگانه و تا حدی متفاوت مواجه می شویم ، مبحث اول ( اصل صلاحیت شخصی و اصل صلاحیت مبتنی بر تابعیت مجنی علیه ) و ((اصل صلاحیت واقعی )) مبحث دوم ((اصل صلاحیت جهانی)). امروزه نمی توان تمامی تحولات دنیا در زمینه مبارزه با مجرمین را نادیده گرفت و همچون تافته جدا بافته ای، بدون بررسی های دقیق وکارشناسانه و صرفا یراساس سلیقه خود به وضع قوانین ومقررات پرداخت.چرا که بدون چنین تلاشی نه همکاری کشورهای دیگر را می توان انتظار داشت ونه به تامین نظم عمومی در داخل قلمرو حاکمیت می توان دلخوش بود. حقوق کشور فرانسه نیز از دو جنبه واجد اهمیت است. اول از این لحاظ که منبعی برای حقوق سایر کشورها به شمار می رود و دوم اینکه سیستم حقوقی این کشور سیستم حقوقی مدون است و شبیه سیستم حقوقی کشور ماست لذا دراین پژوهش با بررسی قوانین و مقررات حقوق ایران در خصوص مباحث قلمرو مکانی حقوق جزا از زمان وضع اولین قانون مجازات عرفی مصوب 1285 شمسی تا زمان حال پرداخته و در ادامه آن موضع حقوق فرانسه را نیز مشخص میکنیم. برای جمع اوری اطلاعات از روشهای فیش برداری ابزار کتابخانه ایی و درتجزیه و تحلیل مواد قانونی و مواد مرتبط از روش تحلیلی و توصیفی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

اصل صلاحیت ، حقوق فرانسه ، صلاحیت شخصی ، صلاحیت مبتنی بر تابعیت مجنی علیه ، قلمرو مکانی قوانینجزایی