بررسی رفاه طلبی و فقدان ایمان از دیدگاه قرآن و احادیث در بروز فساد اداری

موضوع این مقاله بررسی رفاه طلبی و فقدان ایمان از دیدگاه قرآن و احادیث در بروز فساد اداری می باشد. فساد اداری به معنای ظلم و ستم و عملکرد خلاف قانون می باشد که به عنوان عاملی برای بروز فساد و عملکرد اشتباه دولت معرفی شده است. فساد برای ظهور نیازمند عوامل خاصی است از جمله تمایل و فرصت و لیکن افرادی که به عنوان مفسد شناخته می شوند هرگاه نتوانند ایمان خود را در انجام عمل صالح و عملکرد موافق قوانین حفظ کنند فساد روی می دهد. ساختار این مقاله در طی دو فصل معین گردآوری شده است که فصل اول را به آشنایی با مفهوم فساد اداری می پردازد و فصل دوم را نیز به بحث رفاه طلبی و فقدان ایمان افراد اختصاص می دهد که در آن تعاریف و مباحث و همچنین دیدگاه قرآن و احادیث را بررسی می نماید لذا نتیجه ای را که می توان ضمن این مقاله مطرح نمود این است که باید رفاه طلبی افراد کنترل شود و این راهی جز تقویت ایمان و کار بر تعلیم و تربیت آنان ندارد به همین دلیل است که از ایمان و حفظ آن همواره در قرآن کریم و احادیث پیامبران و امام (ع) سخن گفته شده است لذا وقتی که فردی مبتنی بر ایمان و عقاید شخصی و هیچ خویش باشد دیگر تن به انجام کارهای غیراخلاقی و خلاف قانون نخواهد کرد.

کلیدواژه ها:

فساد ، اخلاق ، فرد ، جامعه