آسیب شناسی درایران وارایه پیشنهادهای راهبردی مبارزه با فساد

هدف این مقاله ، آسیب شناسی روش های مبارزه با فساد اداری در ایران است . این مقاله ، استدلال شده که علت اصلی ناکامی اقدامات و تلاش های دولت یا اثر بخشی اندک آنها در آسیب هایی است که در مبارزه با پدیده فساد اداری ، نادیده یا دست کم گرفته می شوند . عمده ترین آسیب هایی است که در مبارزه با پدیده فساد اداری ، نادیده یا دست کم گرفته می شوند . عمده ترین آسیب هایی که در این مقاله به آنها اشاره و تحلیل شده است ، عبارتند از رویکرد اخلاق گرایانه به فساد اداری ، خطای تعمیم بوروکراسی و بری ، پنهان کاری و شفافت گریزی در رسیدگی به فساد اداری ، بی توجهی به بعد تقاضای (شهروندان ) فساد اداری ، اقتدار بوروکراتیک ، مخدوش بودن حقوق ارباب رجوع و شکنندگی بالای آن در دستگاه بوروکراسی کشور ، تقلای دلسوزانه در محیط رانتی ، مالکیت متمرکز رسانه ها و مطبوعات و اعمال محدودیت های دولتی بر کم و کیف گزارش دهی آنها ، استفاده ناقص از روش های بازار گرا ، فشار افراد و گروههای خاص برای جلوگیری از پیگیری جدی مبارزه با فساد اداری و بی اعتمادی به نهادها و سازمان های مستقل ضد فساد اداری .

کلیدواژه ها:

فساد اداری ، بوروکراسی دولتی ، پنهان کاری ، محیط رانتی ، رانت جویی