نقش فرم در روند تعامل احساسی با مکان

حس مکان عاملی است که موجب تبدیل یک فضا به مکانی با خصوصیات حسی و رفتاری ویژه ای برای افراد گردد. مکان فضای با خاطره عجین شده ای است که بخشی از معنای آن را می توان در تجربه ها و حالات روحی انسان جستجو کرد. پرسش کلیدی مقاله حاضر آن است که انسانها ا زطریق ساختار فرمها چگونه محیط را حس می کنند و عوامل فیزیکی و فرمی که در درک و مقاله اضر آن است که انسانها از طریق ساختار فرمها چگونه محیط را حس می کنند و عوامل فیزیکی و فرمی که د ردرک و احساس انسان نسبت به مکان موثرند کدامند دستیابی به پاسخ این سوالات نیازمند شناخت ما از عوامل ایجاد کننده ی حس مکان و میزان تاثیرگذاری هریک در ایجاد این حس و نیز بر هم می باشد. هدف این نوشتار بررسی میزان تاثیر و نقش فرم آثار معماری و ساختار محیط در ایجاد احساس در ذهن انسان نسبت به مکان است برای دستیابی به این منظور در رود تحقیق از روش تحلیلی توصیفی استفاده شده است از نتایج بدست آمده این است که محیط فیزیکی و فرمها از طریق مکانیسمهای ویژه ای در حس مکان نقش دارند و در بررسی فضاهای معماری این نکته حایز اهمیت است که ساختار فرمی مکان شامل اجزایی است که نه تنها براحساس ساطع شده از محیط بلکه بر سایر عوامل ایجاد حس مکان نیز موثرند.

کلیدواژه ها:

حس مکان ، فرم ، مولفه های فیزیکی ، فضا