صدا معنایی: در شعر اخوان

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 861

فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPLC01_133

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396

چکیده مقاله:

از نگاه صورتگرایانه (فرمالیستی) شعر اتفاقی است که در زبان میافتد. زبان شعر نسبت به زبان عادی برجسته است. این برجسته سازی از راه هنجارگریزی و یا قاعده افزایی انجام میشود. آرایههای بدیع لفظی به نوعی در حوزه همین قاعدهافزایی میگنجد. هدف این آرایهها افزودن موسیقی لفظی متن است که به آفرینش نظم میانجامد.واجآرایی یا نغمه حروف نیز یکی از آرایههای لفظی است. همین واجها و احیانا هجاها گاهی در شعر موسیقیای را به گوش القا میکند که معنادار است و تقویت کننده پیام و معنا و حسی است که شعر میخواهد انتقال دهد. نام آوا بهترین نمونه برای این القا هستند، ولی حوزه القای معنی از طریق موسیقی واجها و واژهها بسیار گسترده تر از نام اوا هاست. مهدی اخوان ثالث، شاعر معاصر، به قافیه و موسیقی بسیار توجه داشته است و از موسیقی واجها و واژهها برایالقای معنی بسیار استفاده کرده است. این نوع استفاده از موسیقی واجها که به القای معنایی (از طریق شنیداری) می انجامد. صدا معنایی نام دارد. در این مقاله صدامعنایی در شعر اخوان تبیین میشود. پس از مقدمه و تعاریف (واجآرایی، همصدایی، همحروفی، نامآوا، صدا معنایی و...)، شواهدی از اشعار دفترهای مختلف اخوان بررسی میشود که به این نتیجه میانجامد: صدامعنایی در شعر اخوان بسیار برجسته است و خاصیت آوایی و القایی بسیار قدرتمندی دارد.

نویسندگان

سید شهابالدین حسینی

دانشجوی دکتری دانشگاه بوعلی سینا همدان