مطالعه و بررسی اثر نانوذرات سیلیکا در پایدارسازی لایه های شیلی

ناپایداری سازندهای شیلی هنگام استفاده از گلهای پایه آبی یکی از مشکلات بزرگ در هنگام حفاری چاه های نفت گازمی باشد. در اثر اختلاف فشار ایجاد شده در هنگام حفاری فرا تعادلی صافاب سیال حفاری به درون شیل نفوذ کرده و به دلیلبزرگ بودن ذرات جامد موجود در سیال حفاری در مقایسه با گلوگاه های منفذی شیل که در حدود 3 تا 100 نانومتر میباشدتشکیل کیک گل برای جلوگیری از نفوذ صافاب به داخل شیل میسر نبوده در نتیجه صافاب سیال حفاری به طور پیوسته واردسازند شده و باعث افزایش فشار منفذی شیل و به دنبال آن کاهش پایداری و ریزش دیواره چاه می شود.با مطالعه و بررسی اثر نانو سیلیکا جهت پایداری شیل و کنار هم قرار دادن نتایج مشخص گردید که نانو سیلیکا می تواند بامسدود سازی فیزیکی منافذ شیلی باعث کاهش 98 % فشار منفذی شیل در مقایسه با آب نمک 4% وزنی و استفاده از غلظت5% وزنی-حجمی به همراه گلهای میدانی کاهش نرخ نفوذ 47,6 % سیال به درون شیل را در مقایسه با گل پایه فاقد نانو ذراتبه دنبال داشته باشد که این عامل میتواند مانع از ریزش لایههای شیل و توقف عملیات حفاری و افزایش هزینه شود.

کلیدواژه ها:

حفاری ، گل پایه آبی ، نانوذرات سیلیکا ، فشار منفذی ، پایداری شیل