بررسی غلظت کلروفرم در آب آشامیدنی شهرستان گناوه

از جمله ترکیبات ارگانوکلره هالوژنه، کلروفرم می باشد . این ترکیب در نتیجه واکنش کلر آزاد با برخی ترکیبات آلی در آب می باشد. خطرات بالقوه و خصوصیات سرطانزایی ترکیب کلروفرم اثبات شده است. بنابر این مطالعات زیادی جهت حذف پیشسازهای کلروفرم یا حذف خود کلروفرم تولید شده در آب انجام گرفته است. در این تحقیق که در سال های 1395-1394 انجام گرفت غلظت کلروفرم در دو فصل زمستان و بهار و در شش ایستگاه شهرستان گناوه اندازهگیری شد. به منظور آنالیز نمونه ها از دستگاه گاز کروماتوگرافی مدل -CP 3800 ساخت شرکت VARIAN استرالیا که مجهز به دتکتور جذب شعله (GC-FID) با نمونه بردار اتوماتیک COMBIPAL استفاده شد. نتایج نشان داد، حداکثر میزان کلروفرم در طول نمونه برداری مربوط به فصل بهار و در ایستگاه جاده برازجان گناوه و برابر 17 میلی گرم در لیتر است. همچنین حداقل غلظت مربوط به فصل زمستان بوده که کمتر از 10 قرایت شده است. متوسط مقدار pH در فصل زمستان و بهار به ترتیب برابر 6/8 و 6/9 و متوسط مقدار کلر باقیمانده در فصل زمستان برابر 0/7 و در فصل بهار 0/6 میلی گرم در لیتر اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با نرم افزار SPSS و Excle و در سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار (ضریب همبستگی ساده، آزمون همبستگی پیرسون و اسپیرمن) با سطح معنی داری 0/05 استفاده شد. نتایج نشان داد اختلاف آماری معنیدار بین مقادیر غلظت کلروفرم این تحقیق با مقادیر استاندارد ملی و جهانی وجود ندارد و کاملا مطلوب و بسیار پایین تر از حد استانداردهای مجاز موجود است. همچنین مشخص گردید بین کلروفرم و سایر پارامترهای موثر در تولید آن اعم از کلر باقیمانده و گرما همبستگی معنی دار وجود دارد و فرضیات اکثرا با 99 % یا 95 % اطمینان تایید می گردد.

کلیدواژه ها:

کلروفرم ، آب آشامیدنی ، شهرستان گناوه ، pH ، کلر باقیمانده