تاثیر سطوح افزایشی تفاله سیب با و بدون آنزیم چندگانه بر اجزای لاشه، ریخت شناسی روده کوچک و توسعه دستگاه گوارش جوجه های گوشتی

به منظور بررسی استفاده از سطوح افزایشی تفاله سیب با و بدون آنزیم چندگانه توسعه دستگاه گوارش جوجه های گوشتی آزمایشی بر روی 480 قطعه جوجه یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار و 5 تکرار انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل: A گروه کنترل، B : جیره پایه + آنزیم، C: سطوح 4، 8، 12 درصد تفاله سیب بدون آنزیم ( به ترتیب در دوره های آغازین، رشد و پایانی)، D : سطوح گروه C + آنزیم، E : درصد 8، 12، 16 درصد تفاله سیب بدون آنزیم، F: سطوح گروه E+ آنزیم، G: سطوح 12، 16، 20 درصد تفاله سیب بدون آنزیم، H: سطوح گروه G+ آنزیم. جیره های آزمایشی طی 3 دوره آغازین (1-4 روزگی)، رشد (15- 28 روزگی)، پایانی (29-24 روزگی ) به طور آزاد در اختیار جوجه ها قرار گرفت. طول ایلیوم در تیمار G به طور معنی داری افزایش و وزن آن در تیمار C به طور معنی داری کاهش یافته است و وزن و طول سکوم در تیمار F به طور معنی داری افزایش یافته است (P<0/05). در سن 42 روزگی، وزن لاشه در تیمار G به طور معنی داری کاهش یافته است (P<0/05)، چربی حفره شکمی در تیمار G به طور معنی داری کاهش یافته است (P<0/05)، وزن سنگدان در تیمار F به طور معنی داری افزایش یافته است (P<0/05). اندام های گوارشی در سن 42 روزگی، طول و وزن دیودنوم در تیمار H به طور معنی داری افزایش یافته است (P<0/05). طول ژژنوم تحت تاثیر تیمار D به طور معنی داری کاهش و وزن ژژنوم تحت تاثیر تیمار G به طور معنی داری افزایش یافته است (P<0/05). وزن ایلیوم تحت تاثیر تیمار G به طور معنی داری افزایش یافته است (P<0/05). طول و وزن سکوم در تیمار H به طور معنی داری افزایش یافته است (P<0/05).