ارزیابی ارتعاشات حاصل از حرکت قطارهای مترو به روش تجربی (مطالعه موردی در اهواز)

با افزایش روزافزون جمعیت شهرها و پیشرفت چشمگیرعلم و فناوری تقاضای افراد برای آسایش و زندگی راحتتر نیز افزایش یافته است .ترافیکهای شهری وکمبود فضا و مکان مناسب برای تفریح یا پارک وسایط نقلیه نیاز به استفاده ازفضاهای زیرزمینی را بیش ازپیش ضروری نموده است .یکی ازمهمترین نکات قابل توجه درزمان بهره برداری ازخطوط مترو آلودگیهای زیست محیطی ناشی ازاصوات ،ارتعاشات و نوفه های حاصل ازحرکت مترو می باشد .حضور اصوات و ارتعاشات متناوب درمحیط ،سلامت روحی افراد را به خطر انداخته ،منجربه افسردگی و خستگی طولانی می شود این ارتعاشات که یکی ازجدی ترین نگرانی های مربوط به مناطق نزدیک سیستمهای حمل و نقل می باشد می تواند باعث ازردگی افراد ساکن درحریم خطوط مترو ،ارتعاش ساختمانها و ایجاد خطا درتجهیزات حساس به ارتعاش و نیز شنیده شدن صداهای ناهنجار و آزاردهنده درفضای داخلی ساختمانها گردد.دراین تحقیق پارامترهای موثر و میزان تاثیری که هریک ازآنها برمیزان ارتعاشات ایجادشده دارند به طور دقیق مورد بررسی قرار گرفته است همچنین با استفاده ازروش تجربی ،ارتعاشات مترو درشهر اهواز پیش بینی و مورد ارزیابی قرارگرفته اشت .نتایج بدست امده نشان می دهد که استفاده ازروشهای نوین برای کاهش ارتعاشات ایجاد شده ،سطح ارتعاشات را به مقدار قابل توجهی کاهش می دهد .

کلیدواژه ها:

آلودگی ارتعاشی ، مترو ، روش تجربی ، کاهش ارتعاشات ،