بررسی رابطه عزت نفس و رضایت زناشویی در بین زوجین شهر ندوشن

هدف مقاله، بررسی رابطه عزت نفس و رضایت زناشویی در بین زوجین شهر ندوشن است. روش تحقیق، کمی-پیمایشی بوده است. جامعه آماری کلیه زوجین شهر ندوشن، شامل 570 خانوار میباشد. 113 نفر از زنان و مردان متاهل، با استفاده از روش نمونهگیری تصادفیخوشهای چندمرحلهای انتخاب و بهوسیله پرسشنامههای رضایت زناشویی و عزت نفس مورد سنجش قرار گرفتند. یافتهها نشان میدهد از میان پاسخگویان، 6/49 درصد زن و 3/27 درصد 34-30 ساله میباشند. 1/31 درصد 14-10سال از ازدواجشان میگذرد. 6/72 درصد، میزان عزت نفس و 5/65 درصد میزان رضایت از زندگی زناشویی خود را در حد متوسط بیان کردهاند. نتایج تحلیلی نشان میدهد، با افزایش سن، مدت ازدواج و تعداد فرزندان، از میزان رضایت زناشویی زوجین کاسته میشود. رابطه عزت نفس با رضایت زناشویی و ابعاد آنشامل ویژگیهای شخصیتی، حل تعارضهای خانوادگی، مدیرت مالی، نحوه گذران اوقات فراغت، ارتباط با دوستان و اقوام و زمینه مذهبی، معنادار و دارای رابطه مستقیم بوده است. اما با ابعاد ارتباطات زناشویی، رابطه جنسی و ازدواج و فرزندان، معنادار نمیباشد. نتایج تحلیل چند متغیره، نشان میدهد متغیرهای عزت نفس و سن، 1/26 درصد از واریانس میزان رضایت زناشویی را پیشبینی مینمایند. در این میان متغیر میزان اعتماد به نفس، 6/14درصد میزان رضایت زناشویی را پیشبینی کرده است.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، رضایت زناشویی ، زوجین متاهل ، شهر ندوشن