بازمهندسی نظام آموزش کشاورزی ایران با رویکردی کارآفرینانه

تغییرات شتابان محیطی و دگردیسی های سریعی که در اقتضائات و نیازمندی های ذی نفعان و مخاطبان نهادهای اجتماعی رخ می دهد، روزآمدی و بازآفرینی نظام ها و سازمان ها را به امری محتوم و اجتناب ناپذیر بدل ساخته است. در این مقاله، نویسنده ضمن مروری بر چرخه حیات سازمانی آموزش کشاورزی در دوره های مختلف و آسیب شناسی و بیان نواقص، خلاءها و حلقه های مفقوده و با استناد به شواهد علمی و تجربی، چشم انداز آتی و مسیر تعالی نظام کشاورزی را تبیین نموده و با طرح یک موضوع کلیدی تحت عنوان "موقعیت یابی استراتژیک" تلاش نموده است ظرفیت های مورد نیاز این نظام را از ابعاد ساختاری و محتوایی مشخص نموده و نهایتاً راهکارهای برون رفت از وضع موجود و دستیابی به وضع مطلوب را روشن نماید.

کلیدواژه ها:

آموزش کشاورزی ، مهندسی مجدد ، موقعی تیابی ، رویکرد کارآفرینانه