نقش و بازآفرینی خلاقیت در معماری

موضوع مقاله حاضرنقش و بازآفرینی خلاقیت در معماری است که از زوایای گوناگون بررسی شده و نقش آن رادر وجود انسان بیان می کند.خلاقیت واژه ای است بعنوان یک صفت در وجود انسان تجلی پیدا می کند. که این خود چیزی جز داشتن نبوغ، فکر بکر، تیزهوشی درانسان نمی باشد.برای بررسی موضوع خلاقیت در ابتدا دونظریه پرداز )کریستوفر الکساندر و دیوید بوهم( در راستای این کارقرار گرفتند که حوزه یکی معماری)کریستوفر الکساندر( وحوزهدیگری)دیوید بوهم( فیزیک بود که هریک ،از دیدگاهها متفاوت نسبت به دیگری این موضوع را مورد بررسی و نقد قرار داده است. دراین مقاله دیدگاههای هریک از این دو نظریه پرداز در مورد خلاقیت بصورت کلی بیان شده و نظر هریک را درمورد این واژه بیان می دارد. همچنین روش بیان و گفتارهریک با توجه به حوزه آنها و تخصصی که دراین حوزه داشته , مورد بررسی قرار می گیرد.مقاله حاضراندیشهها و آراء هریک از این دو نظریه پردازرا که ازجهت هایی همسو و موازی یکدیگر بوده را در مقابل هم قرار داده و از آنها یکی نتیجه گیری کلی در معماری می نماید. این نتیجه گیری های کلی ما را به یک ایده و هدف مشترک در مورد خلاقیت در حرفه معماری و شهرسازی می رساند که قابل بسط در معماری و شهر سازی ایرانی نیز می باشد.در نهایت نیز به این نکته می رسیم که خلاقیت در انسان یک امر باطنی بوده که زاییده نظم درونی می باشد و منحصر به فرد است .

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، هویت ، فرایند ، بینش تخیلی ، پندار ، تصورات ذهنی