طراحی و بازآفرینی فضای سبز شهری با نگرش شهر اکولوژیک مدار پایدار

رشد سریع شهرنشینی، تغییرات کالبدی وسیع و سریعی را به دنبال دارد، در شهرهای کنونی هیچ توازن و تعادلی بین شبکه شهری و الگوهای طبیعی مشاهده نمیشود. شبکههای شهری در حال مسلط شدن بر شبکههای اکولوژیکی آسیبپذیرند، رفتار و عملکرد انسان شهری، باعث تشدید مشکلات زیستمحیطی و اکولوژیک مانندافزایش گرمای زمین و گازهای گلخانهای، کاهش لایه اوزن، بارش بارانهای اسیدی، تخریب جنگلها، مسمومیت و فرسایش خاک، آلودگی آبها و غیره شده است. شهرهای اکولوژیکمدار رویکردی است جدید که همهی جنبههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیستمحیطی را در برمیگیرد و دررسیدن به توسعه پایدار نقش مهمی ایفا میکند. همه کشورها سعی بر آن دارند که از طریق مرمت و حفاظت، فرسودگیهای کالبدی و عملکردی فضای شهری را از بین برده و از طریق بهبود شرایط محیطی و ایجاد هویت به ارتقاء فرهنگی و جذب گردشگر و بهبودشرایط اقتصادی و بهبود سطحی زندگی دست یابند، یکی از زیرشاخههای مرمت و حفاظت، بازآفرینی شهری است. در این پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانهای و بررسی تجارب مهم، سعی بر ارایه راهکارهای مناسب جهت توسعهی شهرها بااستفاده از بینشهای اکوسنتریسم 1 )طبیعتمحوری( و تکنوسنتریسم 2 )فنمحوری( است. طراحی و بازآفرینی فضایسبز باید حاصل تلفیق فناوری و خلاقیت باشد، با ایجاد بیوتوبها، باعث ایجاد فضایی با سطح آسایش مناسب، ارتقاء کالبدی و عملکردی منطقه و با ایجاد کاربریهای مطلوب،باعث بالا رفتن فرهنگ، هویت و عملکرد شود، مشکلات و معضلات اجتماعی منطقه را از بین ببرد. در بازآفرینی شهری، حذف فضای ناکارآمد و عملیات احیا صورت میپذیرد، باعث ایجاد ارتباط اجتماعی مناسب میگردد، در شهراکولوژیکپایدار به همه اقشار جامعه ارزشداده میشود.

کلیدواژه ها:

طراحی ، بازآفرینی ، فضای سبز ، شهر اکولوژیک ، توسعه پایدار