تحلیل و بررسی حمل و نقل پایدار شهری با تاکید بر توسعه حمل ونقل عمومی

با گسترش پدیده شهر نشینی، حمل و نقل در شهرها ابعاد گسترده ای به خود گرفته و پاسخگوی نیازهای ترافیکی مردم در سطح شهرها نیست. این امر در شهرهای متوسط و بزرگ دنیا بیشتر نمود داشته و استفاده از سیستم های حمل و نقل عمومی جهت جابجایی مردم، امری ضروری به نظر می رسد. آنچه مسلم است توسعه شبکه حمل ونقل شهری درکلانشهر های ایران هم به عنوان مهمترین چالش شهری مطرح بوده است و تهران به عنوان سرآمد کلانشهرهای ایران، نیاز به راهکارهای اجرایی و تسریع در توسعه شبکه حمل و نقل شهری دارد. افزایش قابل توجه زمان جابجایی، افزایش تصادفات، آلودگی هوا و نزدیک شدن میزان آلود گی هوا به مرزهای تهدید سلامت انسانی، از تبعات سیستم حمل و نقل ناپایدار در مناطق شهری است. به طور حتم پایداری، تنها با ایجاد تغییرات در طراحی، الگوهای استفاده و مدیریت وسایل نقلیه حاصل نمی شود بلکه باید تغییراتی در نحوه تفکر نسبت به شناخت و ارزشیابی راهکاره ای ممکن برای حل مشکلا ت حمل و نقل ایجاد شود. این مقاله مفهوم پایداری از سه دیدگاه اقتصادی اجتماعی و زیست محیطی را بررس ی می کند، همچنین به بررسی مهمترین راهکارها در جهت دستیابی به این هدف یعنی توسعه حمل و نقل همگان ی و برخ ی از مهمتر ین راهکارهای قابل ارایه در این زمینه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، حمل و نقل ، عمومی