بررسی و تحلیل نقش نهادهای میانجی نوآوری و کارکردهای آنها در حوزه دارویی

در طی دهه های اخیر، با توجه به ماهیت و پیچیدگی فناوری و نوآوری در صنایع برتر مانند صنایع دارویی، همکاری های فناورانه و نوآورانه بین نهادهای متولی رشد چشمگیری یافته است. بسیاری از مطالعات علمی در پی افزایش اثربخشی و کارایی این همکاری ها از روشهای مختلف بوده اند. یکی از این روش ها استفاده از نهادهای میانجی به عنوان حلقه واسط بین نهادهای متولی باهدف افزایش اثربخشی و کارایی همکاریها با استفاده از یکسری کارکردها و نقشهای خاص بوده است. متاسفانه در کشور نهادهایی که نقش میانجی را در صنایع دارویی ایفا می کنند بسیاری از این کارکردها را موردتوجه قرار نداده اند؛ لذا هدف این مقاله شناسایی کارکردهایی است که مورد غفلت نهادهای میانجی دارویی داخلی قرارگرفته اند. این مقاله در پی یافتن جواب هایی برای سه پرسش اصلی خود است: ۱- نهادهای میانجی خارجی حوزه دارویی چه کارکردهایی ایفا می کنند ۲- نهادهای میانجی داخلی دارویی چه کارکردهایی دارند و ۳- نهادهای میانجی داخلی دارویی چه کارکردهایی باید داشته باشند برای پاسخگویی به پرسش های فوق سه نهاد میانجی که در حوزه دارویی در کشورهای پیشرفته فعالیت می کنند شناسایی شده و کارکردهای آنها احصاء شده است. همچنین در این مرحله کارکردهای نهادهای میانجی بر اساس نظرات برخی از صاحب نظران نیز بررسی شده است. در مرحله بعد سه نهاد میانجی دارویی داخلی مطالعه شده و کارکردهای ایشان با کارکردهای نهادهای میانجی خارجی و کارکردهای مدنظر صاحب نظران مقایسه و تحلیل شده است. در بخش نتیجه گیری نیز کارکردهای استاندارد گذاری در حوزه دارویی، ارایه خدمات مشاوره ای (به شرکت های حاضر در حوزه دارویی)، فعالیت های مربوط به تنظیم گری، فعالیت های مربوط به حقوق مالکیت فکری، همکاری با صنعت و بخش خصوصی، فعالیت های مربوط به نوآوری و برقراری ارتباط بین بنگاه ها به عنوان کارکردهای مغفول در نهادهای میانجی داخلی شناسایی شدند.

کلیدواژه ها:

علم و فناوری ، نهادهای میانجی ، کارکردهای سازمان های میانجی ، نهادهای دارویی ، تنظیم گری