مطالعه تطبیقی نظام نیمه آزادی در قانون مجازات 1392 و قوانین متفرقه ایران (قانون مجازات جدید و قدیم)

یکی از ابزارهای سیاست جنایی نهادهایی است که راه را برای بازگشت بزهکاران به جامعه هموار می کند. کیفر زندان هر چند فی حد ذاته فرصتی است که آمادگی لازم را برای این بازگشت پدید می آورد و زندانی را در آستانهء ورود به اجتماع از توانایی سازگاری دوباره برخوردار می سازد، اما نباید فراموش کرد که محیط زندان با تمام امکانات بازپروری نظیر حرفه آموزی. سوادآموزی و...محیطی است اصولا توان گیر و انس به آن بویژه در محکومیت های دراز مدت بزهکار را به هنگام خروج از زندان با دشواری های سازگار پذیری مواجه می کند. لذا، از یک قرن پیش کیفرشناسان بدین فکر افتادند که جنبه های آسیب زننده کیفرهای سالب آزادی را کاهش دهند و پاره ای از تدابیر اصلاحی را که در محیط عادی امکان به ثمر رسیدن آن بیشتر است، جایگزین تدابیر همانند در محیط زندان کنند. روش نیمه آزادی که امروزه در بیشتر کشورها بتدریج گسترش یافته است حاصل این تلاش هاست.