ارزیابی توان اکولوژیک اراضی جهت توسعه پایدار شهری با تاکید بر اینده پژوهی (مطالعه موردی: منطقه دیزیچه)

شهرها پس از انقلاب صنعتی به سرعت توسعه یافتند و این رشد و توسعه پیامدهای بسیاری با خود به همراه داشت. عمده ی آثار این پیامدها بر محیط زیست و کیفیت زندگی مردم این جوامع وارد شده است. با بروز و تشدید این اثار، رهیافت توسعه ی پایدار از سوی سازمان ملل متحد مطرح شد و در دستورکار دولت ها و برنامه ریزان قرار گرفت. یکی از عناصر اساسی توسعه ی پایدار این است که انسان ها در چارچوب ظرفیت زیستی طبیعت زندگی کنند. توسعه شهرها و صنایع مجاور و توجه به مسایل زیست محیطی محتمل، همچنین استفاده بهینه و پایدار از همه امکانات پهنه سرزمین در راستای مکانیابی بهینه با توجه به توان اکولوژیکی منطقه یکی از موضوعات مهمی است که در سال های اخیر مورد توجه بخش مدیریت محیط زیست قرار گرفته است. این بررسی سعی دارد تا با ارزیابی توان منطقه و پهنه بندی مناسب کاربری صنعت در جهت برنامه ریزی و ایجاد تعادل و توازن منطقه ای با توجه به قابلیت ها وشرایط زیست محیطی به مکانیابی مناسب کاربری های مختلف شهری بپردازد. پس از تعیین پارامترهای اکولوژیکی لازم جهت آنالیز، نسبت به کمی سازی معیارهای کیفی و وزندهی این فاکتورها، از روش مقایسه زوجی (AHP) استفاده گردید. لایه اطلاعاتی (بافت خاک، فرسایش خاک، عمق خاک، اقلیم، شیب، جهت شیب، ارتفاع، سنگ مادر، مخازن انتقال آب، رودخانه، گسل، تراکم پوشش گیاهی، کاربری اراضی) در محیط Arc GIS رویهم گذاری گردید. نتایج این بررسی که بصورت موردی بروی شهر دیزیچه واقع در شهرستان مبارکه استان اصفهان انجام شد. در انتها به ارایه نقشه ی جانمایی کاربری های مختلف در راستای توسعه پایدار منتج گردید.

کلیدواژه ها:

ارزیابی توان اکولوژیکی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، شهر دیزیچه ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی