ارزیابی لرزه ای اثر محل قرار گیری مهار بند فولادی در سازه های بتن مسلح توسط تحلیل استاتیکی غیر خطی (پوش آور)

امروزه استفاده از مهاربند های فولادی، برای طراحی و بهسازی سازه های بتن آرمه، به دلیل مزایای معماری و اجرایی واقتصادی مورد توجه قرار گرفته است.تامین سختی جانبی کافی به منظور کنترل جابجایی طبقات، یکی از اصول طراحی سازه ها در مناطق زلزله خیز می باشد. در این تحقیق با مدل سازی و تحلیل استاتیکی غیر خطی پوش آور، سازه های 4 و8 طبقه بتن مسلح، که دارای آرایش های مهاربندی متفاوت هستند را مورد تحلیل و آنالیزغیر خطی بر اساس سطوح عملکرد، قرار داده ایم. مهاربندها از نوع شورون هفتی شکل و آرایش مهاربندها شامل زیگزاگی، قایم در وسط سازه و قایم در طرفین سازه می باشند. سازه های موجود بر اساس سطح عملکرد، شکل پذیری و مقاومت نهایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از آنالیز غیر خطی سازه ها مشخص شد سازه ای که دارای مهاربند زیگزاگی است دارای شکل پذیری ومقاومت نهایی بالاتری در مقایسه با دو سیستم دیگر است. پس از آن سازه با مهاربند قایم در وسط و در آخر سازه با مهاربند قایم در طرفین قرار دارد..در مورد استفاده از مهاربندی فولادی در ساختمان های بتن مسلح، علاوه بر آن که می توان ساختمان های جدید را با این سیستم تحلیل و طراحی کرد، در بهسازی و مقاوم سازی ساختمان های موجود نقش به سزایی دارد.

کلیدواژه ها:

ساختمان بتن مسلح ، تحلیل استاتیکی غیر خطی ، مهاربند شورون ، بهسازی سازه ، محل قرار گیری مهاربند ، سطح عملکرد