اثر مقادیر مختلف دی اکسیدکربن و نور بر رشد میکروجلبک درارزیابی فتوبیوراکتور لوله ای طراحی شده نسبت به حوضچه روباز

جلبکها به خاطر تولید، ارزش غذایی و کاربردهای مختلفی که در پاکسازی محیط دارند شدیدا مورد توجه قرار گرفته اند و حتی امروزه به آنها به عنوان منبع تولید انرژی نگریسته می شود. امروزه فتوبیوراکتورهای کارامد و حوضچه های روباز برای افزایش تولید میکروجلبک مورد توجه قرار گرفته اند اما یکی از عوامل محدود کننده در کاربرد مناسب مواد غذایی در کشت میکروجلبک جابجایی زی توده و استفاده بهینه از مواد غذایی می باشد. نور و دی اکسیدکربن از جمله عوامل محدود کننده در رشد و تکثیر میکروجلبکها می باشند. در این مقاله فتوبیوراکتور لوله ای طراحی شده در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین مورد ارزیابی قرار گرفته است.بدین منظور با ثابت نگه داشتن برخی عوامل موثر در رشد از جمله غلظت نیترات سدیم، pH و دما، تاثیر مقادیر مختلف دی اکسیدکربن و نور بر رشد میکروجلبک در فتوبیوراکتور با حوضچه روباز مقایسه گردیده است. برای مقایسه دو سیستم، آزمایش فاکتوریل با سه تکرار و با نرخهای تزریق دی اکسید کربن در سه سطح 0.2 0.35 و 0.5 lit/min وشدت های نوری 150، 200 و 250µ.mol.photon/m2.s انجام گرفت. نتایج این آزمونها نشان می دهد که با افزایش میزان دی اکسیدکربن و شدت نور در محیط کشت میزان رشد میکروجلبک به طور معنی دار و در سطح احتمال 1% افزایش می باید. علاوه بر این مقایسه میانگینها نشان می دهد که فتوبیوراکتور لوله ای طراحی شده دارای عملکرد بهتری می باشد