کاربرد بیوتکنیک انجماد اسپرم در فعالیت های بازسازی ذخایر تاسماهیان دریای خزر

تاسماهیان با سابقه حیات 200 میلیون ساله، بعنوان فسیل های زنده شناخته شده و از لحاظ تنوع زیستی و ارزش اقتصادی، جایگاه ارزشمندی در جهان و ایران دارند. این ماهیان به دلیل عمر طولانی و سن بالای رسیدگی جنسی، نسبت به تخریب زیستگاه های طبیعی خود بسیار حساس بوده و ذخایر طبیعی آن ها در دهه های اخیر به شدت رو به کاهش گذاشته است. کاهش شدید ذخایر طبیعی، سبب تغییر رویکرد صید به سمت پرورش این آبزیان در ایران و جهان شده است. در سال های اخیر به دلیل ناکافی بودن کمیت و کیفیت اسپرم مولدین در فعالیت های تکثیر مصنوعی این ماهیان در فصل تکثیر، فناوری انجماد و نگهداری طولانی مدت اسپرم های مازاد مصرف مولدین موجود ، به عنوان یکی از راهکارهای کاربردی در تکثیر مصنوعی آن ها مطرح شده است. از مهم ترین کاربردهای این فناوری در تکثیر و تولید تاسماهیان و همچنین در فعالیت های بازسازی ذخایر آن ها، می توان به کمک به تکثیر تاسماهیان با هم زمانی رسیدگی جنسی کمتر، حمل و نقل آسان تر اسپرم به جای حمل و نقل مولدین نر، امکان استفاده از پتانسیل تعداد مولدین بیشتر و بهبود خزانه ژنی مولدین موجود، امکان کاهش تعداد مولدین نر نگهداری شده و هزینه های مرتبط با آن، تبادل اسپرم منجمد و رفع نیاز سایر مراکز تکثیر در صورت نیاز و به وجود آمدن قابلیت تبادلات بین المللی اسپرم تاسماهیان اشاره نمود. در حال حاضر نمونه های اسپرم گونه های مختلف تاسماهیان دریای خزر که حاصل نمونه برداری های دوازده سال گذشته است، به عنوان بخشی از بانک ژن این ماهیان، به صورت منجمد نگهداری می شود.

کلیدواژه ها:

تاسماهیان ، دریای خزر ، انجماد اسپرم ، بازسازی ذخایر