جداسازی لیگنین از پسماند ریشه ی شیرین بیان با روش پیش فرآوری قلیایی بمنظور افزایش بازده هیدرولیز آنزیمی

پسماند ریشه ی شیرین بیان یک ترکیب لیگنوسلولزی محسوب می شود که شامل 5 / 30 درصد سلولز و 23 درصد همی سلولز است و بهعنوان یک ترکیب کم هزینه و غیرخوراکی دارای پتانسیل بالایی جهت تولید اتانول می باشد. در این پژوهش پسماند ریشه ی شیرین بیتانتوسط حلال سدیم هیدروکسید با سه غلظت مختلف 2 ، 4 و 6 درصد در دمای صفر درجه سانتی گراد به مدت 3 ساعت و در دمای محیط( 28 درجه سانتیگراد) به مدت 24 ساعت با نسبت جامد به مایع 5 درصد (وزنی به حجمی) پیش فرآوری گردید و ستس بتا استتفاده ازآنزیم سلولاز در دمای 45 درجه سانتیگراد در pH برابر با 8 / 4 به مدت 72 ساعت تحت هیدرولیز آنزیمی قرار گرفت. پیش فرآوری باجداسازی لیگنین و همیسلولز از فیبرهای سلولزی، موجب بهبود بازده هیدرولیز آنزیمی گردید؛ بطوریکه در بهترین حالت پس از 72ساعت هیدرولیز، بازده 7 / 93 درصد به دست آمد. بالاترین بازده هیدرولیز آنزیمی مربوط به نمونه ی پیش فرآوری شده در دمای محیط باسدیم هیدروکسید 4 درصد به مدت 24 ساعت می باشد.

کلیدواژه ها:

پسماند ریشه ی شیرین بیان ، پیش فرآوری قلیایی ، هیدرولیز آنزیمی ، اتانول