بررسی عوامل موثر بر نگرش دانشجویان نسبت به معاشرت و رابطه دختر و پسر پیش از ازدواج (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه پیام نور میبد)

هدف مقاله بررسی عوامل موثر بر نگرش دانشجویان نسبت به رابطه دختر و پسر پیش از ازدواج میباشد. روش مطالعه کمی-پیمایشی میباشد. جامعه آماری، شامل دانشجویان دانشگاه پیام نور میبد و حجم نمونه 280 نفر برآورد شده که با روش نمونهگیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدهاند. جمعآوری دادهها با ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. نتایج توصیفی نشان میدهد که 75 درصد پاسخگویاندختر و 25 درصد، پسر بودهاند. بیشترین درصد پاسخگویان، که تقریبا 67 درصد از آنها میباشند، نگرش خود به رابطه دختر و پسر را در حد بینابین بیان کردهاند. نتایج تحلیلی نشان میدهد که دانشجویان پسر، مجرد و دانشجویان شاغل، نگرش مثبتتری به رابطه دختر و پسر دارند.پاسخگویانی که با عشق به عنوان شرط اصلی ازدواج، کاملا موافقند، نسبت به پاسخگویانی که نسبتا موافق یا مخالف هستند، نگرش مثبتتری به رابطه دختر و پسر دارند. دانشجویان ساکن مرکز استان، نسبت به ساکنین روستا یا سایر شهرهای استان، نگرش مثبتتری به اینرابطه دارند. بین تحصیلات مادر، میزان اعتقاد به تامین شدن نیاز عاطفی از طریق رابطه دختر و پسر، نگرش خانواده و دوستان به رابطه دختر و پسر با نگرش پاسخگویان به این رابطه، رابطه مستقیم وجود دارد. بین نگرش پاسخگویان به ازدواج با نگرش آنها به رابطه دختر و پسر، رابطهمعکوس وجود دارد. نتایج تحلیل چندمتغیره نشان میدهد که از بین متغیرهای مدل، 4 متغیر میزان اعتقاد به تامین شدن نیاز عاطفی از طریق رابطه دختر و پسر، نگرش دوستان به رابطه دختر و پسر، موافق بودن با عشق به عنوان شرط اصلی ازدواج و مجرد بودن در معادله باقی ماندند و توانستهاند 50 درصد از واریانس نگرش به رابطه دختر و پسر پیش از ازدواج را پیشبینی نمایند. همچنین متغیر میزان اعتقاد به تامین شدن نیاز عاطفی از طریق رابطه دختر و پسر، بیشترین تاثیر را در تبیین متغیر وابسته داشته است

کلیدواژه ها:

نگرش ، خانواده ، دوستان ، نیاز عاطفی ، رابطه دختر و پسر پیش از ازدواج