احتراس در قرآن

قرآن کتابی است که کلام آن استوار، با صلابت و مشحون از محاسن و زیباییهای ادبی میباشد و اسلوب و معیارهای بلاغت در بافت سور و آیات آن به شیوایی به کار رفته است. در این مقاله یکی از اسلوبهای بدیعی (احتراس) از قرآن استخراج و مطابق آثار و نظریات دانشمندان اسلامیبررسی شده است؛ هدف اصلی شناساندن نمونههای بدیعی قرآن به جویندگان و دانشپژوهان است تا به محاسن و مفاهیم عمیق کلام الهی بیشتر پی ببرند. مقاله حاضر با روش توصیفی B تحلیلی میباشد، جامعه آماری شامل آیاتی است که نمونهی این لفظی بدیعی در آنها برجسته است با توجهبه یافتههای تحقیق، این نتیجه حاصل شد که نظم متن، برخاسته از شیوه تلفیق کلمات و ترکیبات با یکدیگرو صلابت و استواری کلام، ناشی از کاربرد طبیعی این آرایهها در آیات است؛ بدین علت قرآن شیوا، رسا و در اوج فصاحت و بلاغت است

کلیدواژه ها:

قرآن ، علم بدیع ، احتراس ، تکمیل ، ایغال ، تذییل