طراحی و سامان دهی مرکز تجمع های شهری با تاکید بر فرم کالبدی و پایداری اجتماعی

تامین نیازهای اجتماعی انسان در فضاهای شهری، از اصلی ترین اهداف توسعه پایدار محسوب می شود. فضاهای شهری متشکل از عناصر کالبدی مختلفی هستند که جهت ایجاد بستری مناسب برای شکوفایی توانایی ها و پتانسیل های ساکنان آن شکل گرفته و در حقیقت، با طراحی و ساماندهی فضاهای شهری به این فضاها معنی و مفهوم می دهند. با اینکه در عصر حاضر با پیدایش نوع جدیدی از ارتباطات در دنیای مجازی و تعویضی جایگاه ارزشی انسان و ماشین در فضاهای شهری، شکل و محتوای زندگی شهری را دستخوش تغییرات اساسی کرده، اما به سبب تصور و انتظاری که در ادوار مختلف از فضاهای شهری بوجود آمده، کماکان این فضاها به عنوان مهمترین مرکز تجمع شهری و کانون تعاملات اجتماعی می باشد، لیکن باید درنظر داشت، ادامه روال موجود احتمالا به کمرنگ شدن و در نهایت از میان رفتن مفهوم و عملکرد اصلی این فضا خواهد شد. از این رو توجه به نقش غیرقابل انکار این فضاها در حیات و زندگی شهری، امری لازم و ضروری به نظر می رسد. تحقیق حاضر، در این راستا و به منظور حفظ کالبد سنتی میدان امام خمینی تهران به عنوان مکان همبستگی و مرکزتجمع شهری انجام شده است، تا با شناسایی ویژگی ها و عوامل تاثیرگذار در کیفیت فضایی میدان، با توجه به مقتضیات زمان، بستر ظهور رفتارهای جمعی و تعاملات اجتماعی شهروندان را فراهم کند. روش پژوهش در این تحقیق به صورت تحلیلی- تفسیری بوده و از طریق پیمایش میدانی صورت پذیرفته است. نتایج پژوهش نشان دهنده معضلات اجتماعی و زیست محیطی فراوان در این محدوده می باشد و کارکرد اقتصادی و تاریخی- گردشگری نیز جزء نقاط قوت محدوده جهت تبدیل شدن به فضای جمعی می باشند.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری ، مرکز تجمع شهری ، پایداری اجتماعی ، میدان امام خمینی