عوارض ناشی از تخریب ساختمان های مسکونی بر محیط زیست (مطالعه موردی تبریز)

بخش عمده ای از مواد زاید جامد شهری را زایدات ساختمانی تشکیل می دهد. صنعت ساخت و ساز مقادیر زیادی از منابع طبیعی رامصرف کرده و مقادیر عظیمی از زایدات ساختمانی تولید می کند. بنابراین مدیریت زایدات ساختمانی یک موضوع مهم، مخصوصا درکشور های در حال توسعه می باشد و این مدیریت نیاز به آگاهی از چگونگی جمع آوری ، بازیافت و دفع ترکیبات زاید ساختمانی دارد.این مطالعه به منظور بررسی میزان تولید، وضعیت جمع آوری و حمل، بازیافت و دفع زایدات ساختمانی شهر تبریز در سال 1392 انجامگرفته است. این تحقیق یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود. برای انجام این مطالعه ابتدا موضوعات و مطالب مورد نیاز بر اساس اهدافپژوهش طبقه بندی شدند . مقالات خارجی در مورد زایدات ساختمانی و تجارب کشورهایی که در زمینه مدیریت و بازیابی این گونه اززایدات دارای سوابقی بودند مورد مطالعه قرار گرفت. در شهر تبریز روزانه 2400 تن زایدات ساختمانی تولید می شود . میزان سرانهتولیدی مواد زاید ساختمانی در این شهر 005 / 0 کیلوگرم در روز است که این میزان طی 6 سال گذشته افزایش داشته است . از 2400 تنزایدات ساختمانی 120 تن آن 5% بازیافت شده و 2280 تن آن ( 95 %) دفع می شود. عمده زایدات ساختمانی بازیابی شده آهن آلات ( 3%) ، خاک (2%)، آجر (1%)، چوب (5 / 0 %) و آسفالت می باشد . روش معمول دفع زایدات ساختمانی در این شهر انبار کردن در محلهایی است که از نظر زیست محیطی بهداشتی و تفریحی اشکالی نداشته باشد. برای اجرای یک برنامه موفق بازیابی زایدات ساختمانیداشتن اطلاعات درباره کمیت و کیفیت این گونه زایدات، محل بازیابی و به همان اندازه بازار خرید و فروش مواد زاید ساختمانی اهمیت دارد.

کلیدواژه ها:

تخریب ، آلودگی محیط زیست ، مدیریت پسماند ، زایدات ساختمانی ، تبریز