مطالعه اثر سیلان و مقدار پرکننده بر خواص فیزیکی و مکانیکی کامپوزیتهای دندانی

آب از مهم ترین عوامل موجود در محیط دهان است که می تواند با نفوذ در سطح مشترک پرکننده و ماتریس باعث تخریب پیوند بین رزین و پرکننده در کامپوزیت های دندانی شود. یکی از موثرترین ترکیباتی که برای جلوگیری از اثر مخرب آب به کار می رود، عوامل جفت کننده سیلانی است که از راه جفت کردن شیمیایی فاز معدنی و پلیمر آلی به یکدیگر عمل می کند. در این پژوهش، اثر میزان متاکریلوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان و پرکننده بر خواص فیزیکی و شیمیایی کامپوزیت دندانی شامل سختی، استحکام کششی قطری، استحکام خمشی در جذب آب بررسی شد. همچنین، با قرار دادن کامپوزیت های دندانی ساخته شده در آب جوش به مدت 7 ساعت، اثر نفوذ آب بر خواص مکانیکی کامپوزیت مطالعه شد. میکروسکوپ الکترون پویشی برای تجزیه و تحلیل میزان چسبندگی پرکننده به رزین به کار گرفته شد. بهترین خواص فیزیکی و مکانیکی را کامپوزیت دارای 70% پرکننده که به میزان 1 تا 3 در صد سیلان دار شده بود، نشان داد.

کلیدواژه ها:

سطح مشترک ، فاز میانی ، عامل جفت کننده ، استحکام کششی قطری ، استحکام خمشی