اثر مدیریت تلفیقی (شیمیایی و مکانیکی) علف های هرز بر عملکرد دانه ذرت هیبرید 700S.C در شرایط محیطی شوشتر

به منظور بررسی اثر کنترل مکانیکی، شیمیایی و تلفیق آن ها بر کنترل علف های هرز ذرت هیبرید سینگل کراس 700، این تحقیق در سال زراعی 89 -1388 در منطقه شهرستان شوشتر انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. در این تحقیق یازده ترکیب تیماری مختلف از تلفیق علف کش و کولتیواسیون در نظر گرفته شد. تیمارها شامل: کاربرد علف کش لوماکس+یک بار کولتیواسیون، یک بار کولتیواسیون، آترازین+لاسو+یک بار کولتیواسیون، کاربرد علف کش اولیتما+یک بار کولتیواسیون، علف کش لوماکس+دوبار کولتیواسیون، دو بار کولتیواسیون، آترازین+لاسو+دوبار کولتیواسیون، علف کش اولیتما+دو بار کولتیواسیون، علف کش لوماکس، آترازین+لاسو، علف کش اولتیما، شاهد بدون علف هرز (وجین) و شاهد بدون کنترل علف هرز بودند. نتایج نشان داد که بیشترین کنترل علف های هرز به تیمار اولتیما+دوبار کولتیواسیون اختصاص داشت و اختلاف این تیمار با تیمارهای اولتیما+ یک بار کولتیواسیون و همچنین لوماکس+ دوبار کولتیواسیون پس از کرت شاهد کنترل کامل معنی دار نبود. عملکرد دانه در این تیمارها نسبت به کرت شاهد بدون کنترل به ترتیب 7/60 ، 2/56 و 9/54 درصد افزایش یافت. افزایش عملکرد دانه در این تیمارها به دلیل افزایش تعداد دانه در بلال و وزن هزار دانه بود. به طور کلی، به نظر می رسد اگر چه استفاده از علف کش اولتیما+دوبار کولتیواسیون بیشترین کنترل علف های هرز را به همراه داشت اما، به دلیل افزایش احتمال ایجاد خسارت مکانیکی به گیاه زراعی در هنگام استفاده متعدد از روش های مکانیکی و عدم تفاوت معنی دار با تیمار اولتیما+یک بار کولتیواسیون، استفاده از تیمار دوم قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

کولتیواسیون ، اولتیما ، لوماکس