اثر کاربرد همزمان انواع کودهای آلی و بیولوژیک بر برخی ویژگی های کمی و کیفی گیاه دارویی کدو پوست کاغذی (Cucurbita pepo L)

یکی از شروط لازم برای تولید موفق گیاهان دارویی در سیستم های ارگانیک، شناخت اثرات متقابل و روابط این گیاهان با سایر اجزای طبیعی اکوسیستم از قبیل کودهای آلی و بیولوژیک می باشد. به منظور بررسی واکنش کدو پوست کاغذی به استفاده ی همزمان از کودهای آلی و بیولوژیک، آزمایشی در سال زراعی 88-1387 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد به مرحله ی اجرا درآمد. چهار کود آلی گاوی، گوسفندی، مرغی، ورمی کمپوست و شاهد، در کرت های اصلی و کاربرد و عدم کاربرد کود بیولوژیک نیتراژین (حاوی باکتری های Azotobacter sp. , Azospirillum sp. , Pseudomonas sp. ) در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش حاکی از اثر مثبت ولی غیر معنی دار کودهای آلی و نیتراژین بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی خصوصیات کیفی کدو پوست کاغذی بود. از بین کودهای آلی، کود مرغی و گاوی نسبت به بقیه برتری داشتند. بیشترین درصد روغن و پروتیین دانه در تیمار کود مرغی حاصل شد، اگر چه از نظر درصد روغن با بقیه ی تیمارها تفاوت معنی دار نداشت. اثر مثبت کودهای آلی و نیتراژین بر عملکرد دانه، بیشتر از عملکرد میوه بود. بین عملکرد میوه و عملکرد دانه، و وزن تک میوه و وزن دانه در میوه، همبستگی مثبت و معنی دار (به ترتیب **72/0R2= و **56/0R2=) وجود داشت. به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان داد که کاربرد کود گاوی به تنهایی، بهتر از کاربرد آن به همراه نیتراژین بود. در مورد کود مرغی، گوسفندی و ورمی کمپوست، کاربرد و یا عدم کاربرد نیتراژین سبب بروز تفاوت چندانی در صفات مورد مطالعه کدو پوست کاغذی نشد. امکان وجود اثرات آنتاگونیستی بین کودهای آلی و نیتراژین، به بررسی بیشتر و دقیق تر نیاز دارد.

کلیدواژه ها:

کدو دارویی ، درصد روغن دانه ، باکتری های تحریک کننده ی رشد گیاه ، کود مرغی