مقایسه کاربرد اشتغال در ترجمه های فارسی قرآن کریم

اشتغال در زبان عربی ساختاری کاملا شناخته شده است که کتاب های نحو به طور مفصل به آن پرداخته اند وعبارت است از این که اسمی مقدم شود و بعد از آن عاملی (فعل یا شبه فعل) واقع شود که در ضمیر آن اسم یا متعلق آن اسم (که به ضمیر اسم سابق اضافه شده) عمل کند. ولی در زبان فارسی مبحثی با این عنوان که به طورواضح به این موضوع پرداخته باشد وجود ندارد، اگرچه درمتون نظم و نثر فارسی می توان نمونه هایی مشابه ساختار اشتغال را یافت. در قرآن که کتابی است نمونه بلاغت و فصاحت، مواردی از کاربرد اشتغال وجود دارد. تاکنونترجمه های فارسی بسیاری بر قرآن نوشته شده است که به رعایت نکات ادبی و بلاغی مشهورند. بعضی از این ترجمه ها با توجه به ساختار اشتغال صورت گرفته و در بعضی دیگر توجهی به این ساختار نشده است. حال آن که کاربرد این ساختار نمی تواند بی غرض باشد و مترجم باید به این نکته توجه کند

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، ساختار اشتغال ، ترجمه های فارسی