تلخیص در تفسیر نهج البلاغه خطبه 1،3،21،32و87

نهج البلاغه، گوهری بی نظیر دریای معنویت است که تحصیل و بهره مندی از این گوهر موجب سعادت دنیا و آخرت می باشد. نهج البلاغه، تالی تلو قرآن، مجموعه ای است زیبا و نفیس که روزگار از کهنه کردن آن ناتوان است. نهجالبلاغه منتخبی از (خطبهها، نامهها، و کلمات کوتاه) حضرت علی(ع) است کهدر سال (400ه- ق) هزار و بیست و هشت سال پیش در ماه رجب به وسیله علامه سیدرضی(ره) گردآوریشده است. نهج البلاغه، بعد از قرآن کریم بزرگترین دستور زندگی مادی ومعنوی و بالاترین کتاب رهایی بخش بشر است، و دستورات معنوی و حکومتی آن بالاترین راه نجات است. نهجالبلاغه، برادر (قرآن) و تفسیر دیناست. سخن حضرت علی(ع) رهگشای فصاحت و بلاغت، کتابارشاد و آموزش، تشویق و توبیخ، بعثت و بشارت و برهان و بصیرت، کتاب سنت و سیاست، حکمت و حکومت، قرآن و قیامت و معاش و معاد، کتاب اخلاق و تهذیب نفس و (رهبری) و (رهروی) است. جاذبه و بلندای کلام امام علی علیهالسلام چون قرآن، دل آدمی را روشنایی بخشیده و اندیشه را جهت داده و روح را شاد می نمایدعظمت نهجالبلاغه، این میراث جاویدان امیرالمومنین علی(ع) بدان پایه است که برخی آن را (دون کلامالخالق و فوق کلام المخلوق) نامیدهاند و برخی دیگر آن را(اخ القرآن) خواندهاند و این بدان معناست کهنهجالبلاغه همان راهی را نشان میدهد که قرآن هدایت گر آن است. در خطبه /1 ،درباره معرفت و شناخت خدا و صفات گوناگون او بود که نخستین مرحله معرف انسانی است و چگونگی آفرینش جهان و آغاز خلقت و عجایب آسمانها و زمین سخن به میان می آید.ستایش مخصوص خداوندی است که آفریننده آسمانها و زمین است، خداوندی که فرشتگان را رسولانی قرار داد که صاحب بالهای دو گانه و سه گانه و چهارگانه اند. او هر چه بخواهد در آفرینش می افزاید، وبر هر چیزی قادر است (فاطر، 1 .(اوصاف فرشتگان، اولا آنها بندگان خدا هستند (بل عباد مکرمون)، ثانیا آنها همچون بندگان گریزپا نیستند که تحت فشار مولی، تن به خدمت می دهند بلکه بندگانی هستند، از هر نظر شایسته که راه و رسم عبودیت را خوب می دانند و به آن افتخار می کنند، خدا نیز آنها را به خاطر اخلاصشان در عبودیت گرامی داشته و مواهب خویش را به آنها افزایش داده است. ثالثا آنها آن قدر مودب و تسلیم و سر بر فرمان خدا هستند که هرگز در سخن گفتن بر او پیشی نمی گیرند. بل عباد مکرمون لا یسبقونه بالقول و هم بامره یعملون (انبیاء، 26 و 27 ، (هریک از فرشتگان دارای مقامات مختلف و مراتب متفاوت هستند برخی همیشه در رکوعند و برخی همیشه در سجودند؛ (ما منا الا له مقام معلوم)، و انا لنحن الصافون، و انا لنحن المسبحون (صافات، 166-164 (؛ هر یک از ما مقام معلومی دارد ما همواره صف کشیده منتظر فرمان او هستیم و پیوسته تسبیح او می گوییم