مناسبات صفویه با عثمانی در زمان شاه طهماسب اول

بی ثباتی در روابط کشورهای ایران و عثمانی سابقه ای طولانی داشته است و عوامل متنوعی در تداوم این وضعیت نقش داشته اند. مقاله پیش رو مناسبات شاه طهماسب صفوی با سلطان سلیمان عثمانی را مورد بررسی قرار می دهد. سوال بنیادین این پژوهش این است که مناسبات سلطان سلیما ن عثمانی با شاه طهماسب صفوی چگونه بوده است روش تحقیق این مقاله توصیفی - تحلیلی می باشد و در مقام جمع آوری اطلاعات از شیوه کتابخانه ای استفاده شده است . آنچه از روابط ایران و عثمانی در نگاه نخست برداشت می شود، شرح جنگهای خونین دو همسایه پرتوان است که هریک سعی کردند با توسل به ایدیولوژی خاص خود طرف مقابل را به زانو د ر آورند . هدف اصلی این تحقیق شناخت علل بروز اختلافات و جنگهای بین دو کشور و تاثیر قرارداد صلح آماسیه می باشد.حاصل تحقیق حاکی از این است که روابط عثمانی با صفوی در زمان شاه طهماسب خصمانه بوده و فرار وپناهندگی شاهزادگان و عمال سیاسی بر تحریک عثمانی به جنگ با ایران کمک کرده است که با وجود اختلافات روزافزون دهه های نخست تاسیس حکومت صفوی، در زمان شاه طهماسب در اثر موافقتنامه آماسیه اختلافات مذهبی و سیاسی کاهش یافت و مناسبات به روابط نسبتا دوستانه ای تبدیل شد.

کلیدواژه ها:

مناسبات ، ایران ، عثمانی ، صفویه ، شاه طهماسب اول ، سلطان سلیمان