نبرد چالدران؛ زمینه ها، پیامدها و قهرمانان فداکار آن

از اوایل قرن دهم هجری/شانزدهم میلادی، با روی کار آمدن شاه اسماعیل، مذهب به صورت عاملی موثردر مناسبات میان دو دولت صفوی و عثمانی درآمد. اقدامات شاه اسماعیل در ابتدای کامیابی در قدرت، زمینه رقابت و تقابلات سیاسی با عثمانی را فراهم آورد و سلطان سلیم جهت مقابله با رقیب جدید خود بهقلمرو صفوی یورش برد و جنگ چالدران بین دو دولت در گرفت؛ این نبرد آثار و نتایجی برای طرفین داشت و موجب از دست رفتن بسیاری از سپاهیان دو طرف شد. در چالدران بسیاری از سرداران بزرگ ایرانی، پس از رشاد های بزرگ جان خویش را فدای اعتقاد، خاک و وطن خویش کردند. این پژوهش درصدد تبیین زمینه ها و پیامدهای جنگ چالدران و بررسی زندگانی و شرح رشادت های سرداران فداکار ایرانی است که در این جنگ به شهادت رسیده اند. این تحقیق با روش توصیفی و تحلیلی به این نتیجه می رسد که اقدامات شاه اسماعیل مبنی بر اعلام مذهب رسمی در ایران و ایجاد دولت متمرکز، عملکردضد مذهبی و تیره شدن روابط سیاسی با عثمانی زمینه نبرد نا برابر را فراهم کرد و صدمات جانی و مالی برای دو کشور به ارمغان آورد. حضور زنان و سرداران ارشد نظام همچون علی همدانی، حسن بیک الله،اصلان، سلطان علی افشار و ... از ویژگی های این جنگ بود، رشادت های سرداران ایرانی موجب شد دشمن همیشه هراسی از جانب ایرانیان احساس کند و به خود اجازه تجاوز ندهد

کلیدواژه ها:

صفویه ، عثمانی ، شاه اسماعیل ، سلطان سلیم ، جنگ چالدران ، سرداران ایرانی