اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر باورهای انگیزشی دانشجویان

هدف پژوهش: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر باورهای انگیزشی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات شهر تهران صورت گرفت. روش پژوهش: در این پژوهش از روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان دانشکده روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات شهر تهران بود که از این میان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر در دو گروه آزمایشی(15 نفر) و کنترل (15 نفر) به عنوان حجم نمونه درنظر گرفته شد. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه پرسشنامه ی راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پنتریچ و دی گروت( 1990) انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای پرسشنامه مذکور بالای 0/70 به دست آمد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS 24 در دو بخش توصیفی و استنباطی انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر باورهای انگیزشی دانشجویان روانشناسی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات شهر تهران تاثیر دارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان اظهار داشت که در اثر مداخله راهبردهای یادگیری خودتنظیمی میزان باورهای انگیزشی افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، باورهای انگیزش