تعیین نقش پنج عامل بزرگ شخصیت در پیش بینی نیاز به شوخ طبعی

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش پنج عامل بزرگ شخصیت در پیش بینی نیاز به شوخ طبعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی کیش می باشد. جامعه پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی کیش در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل می دادند که از این جامعه 233 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه شخصت نیو (نسخه کوتاه) و مقیاس نیاز به شوخ طبعی در گروه نمونه پژوهش اجرا شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه پژوهش از روش آماری رگرسیون چند متغیری و گام به گام استفاده شده است. نتایج نشان دادند که سه عامل برون گرایی، توافق جویی و وظیفه شناسی در پیش بینی نیاز به شوخ طبعی سهم معنادار دارند و 43 درصد (R²= 0/429) از واریانس نمره های نیاز به شوخ طبعی دانشجویان توسط سه عامل فوق تبیین می شود (P ˂ 0/01 و F= 57/331).

کلیدواژه ها:

پنج عامل شخصیت ، برونگرایی ، روان رنجوری ، انعطاف پذیری ، توافق جویی ، وظیفه شناسی ، شوخ طبعی