آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی به منظور روند بیابان زایی دشت مهران

مقاله حاضر جهت آشکارسازی تغییر کاربری اراضی به منظور روند بیابان زایی در دشت مهران دربازه زمانی 2000 تا 2015 میلادی می باشد. دشت مهران در جنوب غربی ایلام با وسعت 31700 هکتار است. در این تحقیق از نرم افزار سنجش از دور و تصاویر ماهواره ای لندست 7، سنجنده ETM مربوط به سال های 2000، 2007 و 2015 میلادی استفاده شده است. پس از ترکیب باندها و جداسازی منطقه مورد مطالعه، طبقه بندی به روش حداکثر احتمال صورت گرفت و نقشه های کاربری مربوط به سه زمان تهیه گردید. مساحت هر کاربری و نسبت تغییرات در محیط GIS محاسبه شد. نتایج بدست آمده بیانگر افزایش 40% مناطق شهری و 10% اراضی بایر و کاهش 12% آب های سطحی 20% مراتع در طول دوره مطالعاتی می باشد که این بیانگر پیشرفت بیابان زایی در منطقه است. این تحقیق بیانگر کارایی بالای تکنولوژی سنجش از دور در زمینه آشکارسازی تغییرات است. از طرفی دستیابی به دقت بالا نشان دهنده دقت بالای طبقه بندی نظارت شده است.

کلیدواژه ها:

بیابان زایی ، دشت مهران ، تغییر کاربری اراضی