بررسی عددی جوشش برای یک کانال داغ به همراه پره های اختلاط در حضور خنک کننده نانوسیال

بهبود نرخ انتقال حرارت در کانال های سوختی، یکی از مهم ترین موضوعات در زمینه راکتورهای هسته ای می باشد. یکی از راه های بهبود نرخ انتقال حرارت، افزودن نانوذرات، به واسطه خواص مطلوب حرارتی به سیال پایه می باشد. در این مقاله به بررسی عددی جوشش به همراه پره اختلاط با زاویه 25 درجه در حضور و عدم حضور نانوذرات، با استفاده از معادلات متوسظ گیری شده ناویراستوکس درکنار مدل RPI براساس دیدگاه اویلرین-اویلرین پرداخته شده است. علاوه بر اعتبارسنجی مدل استفاده شده برای شبیه سازی جوشش، مشاهده شد که با افزایش غلظت نانوذرات نسبت به سیال پایه، در حضور پره های اختلاط متصل به شبکه نگهدارنده، دمای دیواره کاهش و ضریب انتقال حرارت افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

جوشش ، نانوذرات ، پره اختلاط ، ناویراستوکس ، RPI