بررسی عوامل موثر بر فرایند تولید اتصال تی شکل با اعمال فشار دو طرفه به کمک ابزار انعطاف پذیر

استفاده از ابزار لاستیکی به علت انعطاف پذیری بالا، کیفیت سطح مطلوب و کاهش هزینه ها به طور وسیعی در صنایع هوایی و خودروسازی استفاده می شود. در این پژوهش یک تکنیک جدید در تولید اتصال تی شکل مسی شامل اعمال فشار دو طرفه از داخل و بیرون لوله به وسیله محیط واسط لاستیکی از جنس پلی اورتان ارایه شد. در مدلسازی عددی ابزار انعطاف پذیر به صورت ماده هایپرالاستیک تراکم ناپذیر، از مدل رفتاری چندجمله ای درجه یک مونی-ریولین استفاده شده است. با اعمال نیرو به دو سنبه صلب، فشار از طریق لاستیک به جدار داخلی لوله منتقل و بالجینگ لوله بر طبق الگوی ایجاد شده در قالب انجام می شود. برای تخمین عمق شاخه از دو معیار گلویی شدن بر اساس معیار FLD و کاهش ضخامت مجاز دیواره لوله استفاده شد. به منظور بررسی تاثیر هر یک از عوامل فرایند بر ارتفاع شاخه اتصال و کاهش ضخامت، طراحی آزمایش با روش تاگوچی انجام گردید. نتایج حاصل از روش های آماری تحلیل سیگنال به نویز و واریانس نشان می دهند که عوامل سختی لاستیک، فاصله زبانه سنبه از لبه لوله، شعاع گوشه قالب و ضخامت لوله بیشترین اثر را بر روی فرایند دارند. در نهایت مدل رگرسیونی غیرخطی مناسب برای عوامل هدف تعیین گردید.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی ، اجزا محدود ، ابزار انعطاف پذیر ، الاستومر ، طراحی آزمایش ، تاگوچی