بررسی رابطه بین عدالت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی در سازمانهای دولتیشهر کرمان

عدالت سازمانی عبارت است از اینکه با چه شیوه ای با کارکنان رفتار شود تا احساس کنند که به صورت عادلانه با آنها رفتار شده است و شامل منصفانه بودن پرداخت ها، برابر در رویه های سازمانی، عادلانه بودن رفتار های بین شخصی و کافی بودن اطلاعات در سازمان می باشد. رفتار شهروندی سازمانی مجموعه ای از رفتار های داوطلبانه واختیاری است که جزو بخشی از وظایف رسمی نیستند و کارکنان را در وضعیتی قرار می دهد که به صورت کاملا داوطلبانه فراتر از انتظارات وظیفه و شرح شغل خود عمل نمایند. تحقیق حاضر عدالت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی در سازمان های دولتی شهر کرمان را مورد بررسی قرار داده است. روش تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه جمع آوری داده ها، توصیفی پیمایشی است. در این تحقیق، عدالت سازمانی شامل سه بعد - عدالت ( توزیعی، رویه ای، مراوده ای) و نقش هر کدام در ارتقاء رفتار شهروندی سازمانی از دیدگاه کارکنان سازمان ها مورد سنجش قرار گرفت. داده های مورد استفاده از طریق پرسشنامه جمع آوری گردیده است و فرضیات تحقیقمورد آزمون قرار گرفت. به منظور تجزیه وتحبیل دادهها از تیوری مجموعه های را استفاده شده است. بدین منظور پس از تشکیل جداول تصمیم استاندارد شده در مرحبه بعد موارد سازگار و ناسازگار مشخص شدند و پس از آن جداول تقلیل تشکیل گردید. عدالت سازمانی شامل عواملی از قبیل عدالت توزیعی، عدالت رویه ای، عدالت مراودهای با رفتار شهروندی که شامل عوامبی از قبیل نوع دوستی، وظیفه شناسی، فضیلت مدنی، جوانمردی و احترام و تکریم می باشد، رابطه مثبت و معنادار دارد. با افزایش درک عدالت سازمانی بیشتر توسط کارکنان، رفتار شهروندی سازمانی در بی کارکنان سازمان ها ارتقا افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

عدالت توزیعی ، عدالت رویهای ، عدالت مراودهای ، رفتار شهروندی سازمانی ، تیوری مجموعه های راف