تبیین نقش مشارکت در تصمیم گیری در ارتباط بین ظرفیت های مثبت روانشناختی بر امنیت شغلی

زمینه و هدف: پژوهش حاضر به منظور ارایه مدل پیش بینی تاثیر ظرفیت های مثبت روانشناختی بر امنیت شغلی با تاکید بر نقش واسطه ای مشارکت در تصمیم گیری در اعضاء هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز به انجام رسیده است. مواد و روش ها: تعداد 250 نفر از اعضاء هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ( هیات علمی بالینی و علوم پایه) با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری طبقه بندی تصادفی بعنوان نمونه آماری تعیین گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد بود و به منظور تحلیل و برآورد نتایج فرضیات از نرم افزار SPSS، AMOS21 و و روش تحلیل بیشینه احتمال استفاده گردید. یافته ها/ نتایج: با توجه به نتایج حاصل از تحلیل مسیر روابط بین متغییرها ( با استفاده از نرم افزار ( 21 AMOS )، از میان متغیرهای ظرفیت های مثبت روانشناختی تاثیر مستقیم و معنی دار امیدواری بر مشارکت در تصمیم گیری (t> 1/96، β=0/67 ) و تاب آوری (t> 1/96، β=-0/55 ) تایید گردید. نتایج حاصل (SPSS) تاثیر مستقیم ظرفیت های مثبت روانشناختی ( امیدواری، تاب آوری، خوش بینی) بر امنیت شغلی را مورد تایید قرار ندادند و این درحالی است که تاثیر غیر مستقیم امیدواری و تاب آوری بر امنیت شغلی با تاکید بر نقش واسطه ای مشارکت در تصمیم گیری (امیدواری: t> 1/96، β=-0/30 ؛ تاب آوری: t> 1/96، β=-0/25 ) تایید گردید. نتیجتا؛ از آنجا به هریک از شاخص های اهم نتیجه شده مقدار مناسب اختیار نموده اند، می توان برازش مناسب مدل تحقیق را تایید نمود.

کلیدواژه ها:

امیدواری ، تاب آوری ، خوش بینی ، امنیت شغلی ، مشارکت در تصمیم گیری