مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی گروهی و مصاحبه انگیزشی بر ترک اعتیاد در مراکز ترک اعتیاد و سنجش پایداری اثرآن

پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی گروهی و مصاحبه انگیزشی بر ترک اعتیاد در مراکز ترک اعتیاد و سنجش پایداری اثر آن صورت گرفت. نوع پژوهش آزمایشی و تجربی ( پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر تبریز در نیمه دوم سال 1392 و نیمه اول سال 1393 بود که روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 75 نفر ( مداخله فراشناختی 25 نفر، رو مصاحبه انگیزشی 25 نفر و کنترل 25 نفر) انتخاب شد. گردآوری اطلاعات با استفاده از مقیاس افکار اعتیاد مک مولین، مراحل آمادگی برای تغییر و اشتیاق برای درمان اعتیاد و نگر نسبت به اعتیاد صورت گرفت. رو درمانی فراشناختی گروهی در 8 جلسه یک ساعته و روش مصاحبه انگیزشی در طی 8 جلسه 60 دقیقه ای اجراء گردید. تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل واریانس چند متغیره ( MANOVA ) و آزمون مکرر با کمک نرم افزار آماری SPSS صورت گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد هر دو روش درمانی باعث کاهش نگرش نسبت به اعتیاد و افزایش تمایل به تغییر و درمان اعتیاد می شود. اما هر دو روش بر کاهش افکار اعتیاد تاثیر نداشت . همچنین مصاحبه انگیزشی نسبت به درمان فراشناختی گروهی تاثیر بیشتری بر کاهش نگرش نسبت به اعتیاد و افکار اعتیاد دارد و روش درمان فراشناختی نسبت به روش مصاحبه انگیزشی تاثیر بیشتری بر افزایش تمایل به تغییر و درمان اعتیاد دارد. در نتیجه می توان بیان نمود درمان فراشناختی گروهی و مصاحبه انگیزشی از روش های درمانی تاثیر گذار بر نگرش نسبت به اعتیاد و تمایل به تغییر و درمان بوده و به عنوان درمان های روانشناختی باید بیشتر در مراکز ترک اعتیاد، مراکز سرپایی، کمپ مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

درمان فراشناختی گروهی ، مصاحبه انگیزشی ، ترک اعتیاد ، مراکز ترک اعتیاد ، سنجش پایداری