تبیین تاثیر اهرم مالی نشات گرفته از کل بدهی و استقراض های بلند مدت بر سرمایه گذاری شرکت های بورس اوراق بهادار تهران

پرداختن به ارتباط اهرم مالی با تصمیمات سرمایه گذاری، از این جنبه با اهمیت است که بسیاری از تیوری های ساختار سرمایه بیان می کنند که ارتباط بین اهرم و سرمایه گذاری بدین دلیل است که احتمالا شرکت های با اهرم بالا نخواهند توانست از فرصت های رشد آتی خود استفاده کنند. بر همین اساس در این تحقیق با توجه به ضرورت موضوع به تبیین تاثیر اهرم مالی نشات گرفته از کل بدهی و استقراض های بلند مدت بر سرمایه گذاری انجام می شود. در این تحقیق تعداد 167 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1392- 1388 بررسی شده است. جهت آزمون فرضیه ها از مدل رگرسیون پولد (تلفیقی) استفاده شده، یافته های پژوهش نشان می دهد بین نسبت کل بدهی به کل دارایی ها (اهرم مالی) و سرمایه گذاری رابطه معناداری وجود ندارد اما بین نسبت استقراض بلند مدت به کل دارایی ها و سرمایه گذاری در شرکت رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین فرصت های رشد بر رابطه بین نسبت کل بدهی به کل دارایی ها و سرمایه گذاری در شرکت تاثیر معناداری ندارد اما فرصت های رشد بر رابطه بین نسبت استقراض بلند مدت به کل دارایی ها و سرمایه گذاری در شرکت تاثیر منفی و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

اهرم مالی ، استقراض بلند مدت ، سرمایه گذاری