اثربخشی ذهن آگاهی بر تاب آوری نابینایان شهر گرگان

مقدمه: تاب آوری؛ نوعی ویژگی که فردی به فرد دیگر متفاوت و می تواند به مرور زمان رشد کند یا کاهش یابد و بر اساس خود اصلاح گری فکری و عملی انسان در روند آزمون و خطای زندگی شکل می گیرد. همچنین ذهن آگاهی مستلزم آگاهی غیرقضاوتی دانسته شده که به جای تکیه بر دانستههای پیشین بر مشاهده زمان حاضر مبتنی است. هدف در این پژوهش، اثربخشی ذهن آگاهی بر تاب آوری نابینایان در شهر گرگان بررسی شده است. روش پژوهش، در این پژوهش کاربردی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه انجمن نابینایان در شهر گرگان بودند که به روش نمونه گیری در دسترس، 24 نفر ( 12 نفر گروه آزمایش و 12 نفر گروه کنترل) از افراد نابینای انجمن انتخاب شدند. ابزار سنجش، پرسشنامه تاب آوری (CD-RIS) و برای تجزیه و تحلیل داده ها آزمون کوواریانس و با استفاده از نرم افزار spss صورت گرفت. یافته های پژوهش، نشان داد که آموزش ذهن آگاهی با توجه به میزان معناداری آن در سطح 95 درصد اطمینان برتاب آوری معنادار شده است، بنابراین می توان دوره آموزشی برگزار شده بر نابینایان شهر گرگان اثرگذار بوده است.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، تاب آوری ، نابینایان